Jednym z najczęściej używanych podczas prac konstrukcyjnych tynkiem jest tynk cementowo-wapienny. Znany jest głównie ze swojej roli jako tynk wewnętrzny, a więc ten, który stosuje się do tynkowania powierzchni zadaszonych.

Coraz częściej w produkcji tego materiału uwzględnia się nowe składniki i materiały uszlachetniające, które znacznie poprawiają jego efektywność i wygląd. Jak umiejętnie wykorzystać tynki do wykonywanych przez nas prac wykończeniowych? Czy jest to dobry rodzaj tynku?

Czym jest tynk cementowo-wapienny? Zalety

Tynk cementowo-wapienny produkowany jest w wyniku połączenia wapnia gaszonego z kruszywem i cementem. Swoją główną rolę odgrywa pracach wykończeniowych, w których używano go do niedawna prawie wyłącznie. W przeciwieństwie do wielu innych rodzajów tynku jest on całkowicie wolny od szkodliwych związków chemiczny i bezpieczny dla człowieka. Ograniczona ilość składników zdecydowanie wyróżnia go od innych, droższych, ale mniej efektywnych tynków. Tynk cementowo-wapienny stosowany jako tynk wewnętrzny sprawdza się bowiem bezbłędnie w różnych warunkach. Niezależnie od temperatury, rozmiaru czy wilgotności pomieszczenia, bardzo długo zachowuje on swoje właściwości. Czyni go to bezpiecznym i częstym wyborem wśród osób wykonujących prace budowlane. Ograniczona ilość składników pomaga w osiągnięciu jeszcze jednej, bardzo istotnej z perspektywy długoterminowego budownictwa zalety, a mianowicie ochrony przed korozją biologiczną. Przez brak bądź minimalne wykorzystanie składników organicznych, jest on bardzo trwały i nie ulega uszkodzeniom w długim terminie. W mieszkaniach, które zmagają się z problemem wilgoci, zastosowanie tynku cementowo-wapiennego pozwala ograniczyć możliwość pojawienia się pleśni, gdyż pozwala on umiejętnie wysuszyć powierzchnię. Jest on również na tyle prosty w wytworzeniu, że przy ograniczonych możliwościach, może być on wytworzony przez samych pracujących. Wystarczy w odpowiednich proporcjach zmieszać podane składniki.

Stosowanie tynku cementowo-wapiennego

Najczęściej stosuje się go jako tynk zacierany, kiedy po skończonych pracach budowlanych dokonujemy tynkowania sufitu. Do jego nałożenia wykorzystuje się zazwyczaj szpachle, natomiast jest on możliwy do nałożenia również rękoma. Stosuje się go na wielu różnych podłożach. Do najczęstszych należą pustaki ceramiczne, beton płyty wiórowo-cementowe czy silikaty. Pracujący z tym rodzajem tynku powinni zwracać uwagę na długi okres suszenia. Czyni to dużą część prac wykończeniowych trudną do kontynuacji.