Praca na własny rachunek
Jeśli już zdecydujesz się pracować na własny rachunek, czeka Cię rundka po urzędach: wizyta w gminie; wizyta w urzędzie statystycznym; wyrobienie pieczątki i wizytówek; otwarcie rachunku firmowego; wizyta w urzędzie skarbowym; wizyta w ZUS-ie. Dzięki temu Twój dzień pracy będzie elastyczny, nie będziesz zmuszony wybierać między karierą a życiem prywatnym, oszczędzisz czas i pieniądze na dojazdy do miejsca pracy, nikt nie będzie patrzył Ci na ręce. Inne popularne formy zatrudnienia to umowa-zlecenie (tu masz płacone ubezpieczenie i składkę emerytalną, ale wtedy pracodawca, jak wynika z mojego doświadczenia, będzie traktował Cię jak etatowca, czyli wymagał np. stałych godzin pracy) i umowa o dzieło: „Pracodawcy zawsze szukają niższych kosztów pracy, pracownicy — pracy albo też wyższego wynagrodzenia. Te dążenia mogą spotkać się przy podpisaniu umowy o dzieło, jeżeli pracodawca podzieli się zyskami z tytułu mniejszych kosztów pracy ze swoim nowym. Umowa o dzieło jest atrakcyjną formą zatrudnienia, gdyż:
1. od umowy tej nie są odprowadzane składki ZUS, 2. naliczany jest od niej koszt uzyskania przychodu, minimum 20%, bez względu na wydatki ponoszone przez zatrudnionego”. Dzięki tej umowie nie trzeba płacić ZUS-u, ma się zapewnioną księgowość, doradztwo prawne i marketingowe oraz pomoc w uzyskaniu dotacji. Jest to forma prowadzenia własnej firmy dla osób,
które nie ukończyły 30 roku życia.